Oglądałem wczoraj
Django Unchained, kolejny genialny film Tarantino z kolejną genialną rolą Krzysia Walca, który jest moim idolem po roli świrniętego psycho-niemca w Inglorious Basterds gdzie miażdzył psychicznie swoje ofiary gadką a potem dobijał z uśmiechem na twarzy.
Tutaj, dla odmiany, gra świrniętego psycho-niemca który pod przykrywką dentysty jest łowcą nagród i ubija ludzi na zlecenie, oczywiście miażdżąc psychicznie swoje ofiary gadką a potem dobijając je z uśmiechem na twarzy.
Jest też Leoś DeKarp, jak zwykle w roli nadętego bufona którego ludzie uwielbiają nienawidzić, jak zwykle genialny i dosadny w swojej roli.
Ciekawostka: w pewnej scenie naprawdę kaleczy sobie łapę ale nie wychodzi z roli tylko gra dalej, mimo że krew leje się po ręce. Twierdziel.
Jak na Tarantino przystało jest masa bryzgającej czerwonej farby, jak i śmiechowe momenty - moja ulubiona scena to ta z debilami z Ku Klux Klanu którzy mają problemy z maskami.
Podsumowując, nie wiem jak Quentin to robi, film w sumie nie ma wiele do pokazania i typowo-kliszową historię, ale ogląda się to bez znudzenia - mimo że film trwa prawie 3h.
